In het 250 pagina’s tellende rapport beschrijft Amnesty International hoe er de afgelopen decennia op grote schaal onrechtmatige onteigening van land en eigendommen van Palestijnen heeft plaatsgevonden, hoe er gedwongen verplaatsing, drastische beperking van de bewegingsvrijheid en onwettige doodslag plaatsvond en hoe Palestijnen het recht op nationaliteit en staatsburgerschap werd ontzegd. Amnesty concludeert dat er sprake is van apartheid. Dit is volgens internationaal recht een misdrijf tegen de menselijkheid.

Amnesty International roept Israël op het apartheidssysteem te ontmantelen en de mensenrechten van Palestijnen te garanderen.

‘Behandeld als ondergeschikte raciale groep’

‘Ons rapport laat de ware reikwijdte zien van Israëls apartheidsregime. Of ze nu in Gaza, Oost-Jeruzalem, Hebron of Israël zelf wonen, Palestijnen worden behandeld als een ondergeschikte raciale groep,’ zegt Amnesty’s secretaris-generaal Agnès Callamard. ‘Hun rechten worden hun systematisch ontnomen. We komen tot de conclusie dat Israëls politiek van segregatie, onteigening en uitsluiting in alle gebieden waarover de autoriteiten macht uitoefenen duidelijk neerkomt op apartheid.’

Apartheid

Een apartheidssysteem is een geïnstitutionaliseerd regime van onderdrukking en overheersing van een raciale groep over een andere. Het is een ernstige mensenrechtenschending die is verboden volgens het Internationaal Verdrag inzake de Uitbanning van elke Vorm van Rassendiscriminatie, het Statuut van Rome en het Verdrag inzake de Bestrijding en Bestraffing van het Misdrijf van Apartheid.

Amnesty documenteerde in alle gebieden waarover Israël macht heeft handelingen van apartheid. In de Bezette Palestijnse Gebieden komen deze handelingen vaker voor en zijn ze erger dan in Israël.

Palestijnen behandeld als demografische dreiging

De Israëlische politiek is sinds 1948 gericht op het krijgen en behouden van een Joodse demografische meerderheid die zoveel mogelijk profiteert van de grond en hulpbronnen. Zij is erop gericht Joodse Israëliërs te bevoordelen ten nadele van Palestijnen.

Opeenvolgende Israëlische regeringen beschouwden Palestijnen als dreiging en voerden maatregelen in om hun aanwezigheid en toegang tot grond in Israël en de Bezette Gebieden te beperken.

Raciale discriminatie

Dit onderzoek laat zien dat de Israëlische autoriteiten Palestijnen behandelen als ondergeschikte raciale groep op grond van hun niet-Joodse, Arabische status. Deze raciale discriminatie is vastgelegd in wetten in zowel Israël als de Bezette Gebieden.

Zo kunnen Palestijnse inwoners van Israël niet de Israëlische nationaliteit krijgen, waardoor zij een andere juridische status hebben dan Joodse Israëliërs. Palestijnen die op de Westelijke Jordaanoever en in Gaza wonen zijn er geen staatsburger, de meesten worden als stateloos beschouwd.

En terwijl alle Joden ter wereld het recht hebben te emigreren naar Israël, mogen de miljoenen Palestijnse vluchtelingen en hun nazaten niet terugkeren naar het land dat zij tijdens de conflicten van 1947-‘49 en 1967 verlieten.

Minder waard in Israël

Zo’n 20 procent van de inwoners van Israël is Palestijn. Zij worden op veel manieren gediscrimineerd. Omdat ze zijn uitgesloten van militaire dienstplicht, lopen ze veel voordelen mis. Zo krijgen ze geen subsidie voor huisvesting of studiebeurzen. Ook mogen Palestijnen in grote delen van het land niet wonen. Daar waar zij wel wonen, ontbreken vaak voorzieningen als vuilnisophaal, elektriciteit, openbaar vervoer en water en sanitaire voorzieningen. Door tientallen jaren ongelijke behandeling zijn Palestijnen economisch achtergesteld.

Onteigeningen

Huisuitzettingen en onteigeningen zijn een cruciaal onderdeel van Israëls apartheidssysteem. Honderdduizenden Palestijnse woningen en andere eigendommen zijn vernietigd.

Palestijnen in de Negev/Naqab, Oost-Jeruzalem en delen van de Bezette Gebieden leven onder volledige Israëlische controle. Ze krijgen geen bouwvergunningen, waardoor ze illegaal onderkomens moeten bouwen die vervolgens worden neergehaald.

In de Bezette Gebieden wordt deze situatie nog eens verergerd omdat de illegale Israëlische nederzettingen er steeds verder uitbreiden. In Oost-Jeruzalem nemen kolonisten met de steun van het Israëlische leger huizen van Palestijnen in beslag.

Beperkte bewegingsvrijheid

Sinds het midden van de jaren ‘90 van de twintigste eeuw leggen de Israëlische autoriteiten Palestijnen in de Bezette Gebieden steeds strengere beperkingen van de bewegingsvrijheid op. Palestijnse gemeenschappen leven geïsoleerd in militaire zones. Elke keer dat ze erin of eruit willen, moeten Palestijnen meerdere speciale vergunningen aanvragen. In Gaza leven 2 miljoen Palestijnen in een humanitaire crisis die is veroorzaakt door een Israëlische blokkade die ervoor zorgt dat zij Gaza vrijwel niet kunnen verlaten.

Onwettig doden van demonstranten

Duizenden Palestijnen zijn onwettig gedood door Israëlische troepen. Bij de wekelijkse protesten in Gaza in 2018 en 2019 doodden de Israëlische troepen bijvoorbeeld 214 burgers, onder wie 46 kinderen.