Hoe kan een bij de weg van nectarrijke bloemen naar de korf terugvinden, soms kilometers verderop? Dat gaat als volgt: honingbijen gebruiken de zogeheten ‘visuele afstandsmaat’ om de afstand te berekenen die zij van korf tot bloemenveld hebben afgelegd. Zij meten de afstand met hun ogen en de som van alle beweging in hun gezichtsveld vormt de afstandsmaat.
‘Bijendans’
Deze informatie wordt tijdens de typische ‘bijendans’ aan soortgenoten doorgegeven. De bij die de bloemen heeft ontdekt, danst daarbij in ‘achtjes’ en wiebelt met het lijf. Vervolgens kan de hele korf het bloemenveld – hun voedselbron- terugvinden en gaan leeghalen.
Nieuw onderzoek in Frontiers in Insect Science toont nu aan dat bepaalde bestrijdingsmiddelen die worden gebruikt in de land- en tuinbouw schadelijke effecten hebben op het visuele detectievermogen van bijen waardoor hun opto-motorisch reactievermogen wordt aangetast. Met deze vaardigheid kunnen insecten zich oriënteren als zij dreigen af te dwalen van hun route. Zij gaan dan automatisch weer rechtdoor lopen of vliegen. Zelfs als de insecticiden in lagere dan de wettelijk toelaatbare hoeveelheid aanwezig zijn in de natuur, kan er al sprake zijn van schade.
Toxiciteit
Het onderzoek bekeek de effecten van de insecticiden sulfoxaflor en het veelgebruikte middel imidacloprid. De substanties werden toegediend aan een wandelende bijensoort. Nadien bleken de bijen niet meer in een rechte lijn te bewegen. Het zenuwstelsel van de bijen werd beïnvloed door de pesticiden en zij liepen ook hersenschade op. Of de effecten ook opgaan voor rondvliegende bijen, wordt nu verder onderzocht.
De Europese Commissie besliste in april van dit jaar om sulfoxaflor van de Europese markt te halen vanwege de toxiciteit voor bijen. De lidstaten mogen na 19 november 2022 geen gewasbestrijdingsmiddelen meer goedkeuren die deze werkzame stof bevatten.
