Minder op zoek in China

51 procent van de geadopteerde volwassenen is op zoek gegaan naar informatie over zijn of haar achtergrond, 18 procent is van plan dat in de toekomst te gaan doen.
Hoeveel mensen op zoek gaan, verschilt per herkomstland. Van de uit China geadopteerde volwassenen heeft het kleinste deel (26 procent) gezocht naar informatie over hun achtergrond. Bij de andere onderzochte adoptielanden was dat ongeveer de helft.

De meest voorkomende redenen waarom mensen zelf op zoek zijn gegaan, zijn: meer willen weten over waar men vandaan komt (82 procent), meer willen weten over de biologische familie (69 procent), willen weten of men op familie lijkt in uiterlijk en karakter (61 procent) en willen weten of men broers of zussen heeft (56 procent).

Minder dan 1 op de 4 zoekers heeft alle informatie gevonden

De zoektocht naar informatie over de achtergrond is niet altijd succesvol. Gemiddeld zei minder dan een kwart alle gezochte informatie te hebben gevonden. In China en Bangladesh heeft maar 8 procent van de zoekers alle informatie kunnen vinden, in Colombia en Sri Lanka was dat aandeel met 23 procent het hoogst van de onderzochte adoptielanden.

Van alle mensen die op zoek zijn gegaan, geeft 20 procent aan (nog) niets te hebben gevonden en bijna net zoveel geadopteerden hebben hun zoektocht moeten staken omdat zij niet verder kwamen.

Alle informatie juist bij 1 op de 3

Ongeveer een derde van de zoekers geeft aan dat alle informatie die zij vonden, zoals de geboorteakte of de naam van de biologische ouders, juist is. Dit aandeel is het laagst bij mensen die uit Bangladesh zijn geadopteerd (3 procent), gevolgd door China met 15 procent. Bij personen die geadopteerd zijn uit Colombia of Brazilië is dit percentage relatief hoog, respectievelijk 34 en 44 procent. Een deel van de zoekers zegt tegengewerkt te zijn door instellingen uit het geboorteland: dit kwam vooral voor in India (20 procent), Bangladesh en Zuid-Korea (beide ongeveer 10 procent).

Representatief onderzoek

Voor dit onderzoek heeft het CBS een random steekproef getrokken. Mensen zijn dus door toeval geselecteerd om deel te nemen aan het onderzoek, zelf aanmelden was niet mogelijk. Hiermee is dit het grootste representatieve onderzoek onder interlandelijk geadopteerde personen in Nederland, waarmee een goed beeld is ontstaan van het welzijn van geadopteerden en de behoefte aan informatie over hun herkomst.

Er bestaat in Nederland geen register waarin staat vermeld of iemand is geadopteerd. Om toch geadopteerde volwassenen te kunnen onderzoeken heeft het CBS een lijst opgesteld met mensen waarvan het waarschijnlijk was dat zij geadopteerd zijn. Dit zijn personen die tussen 1970 en 1998 zijn geboren in landen waarvan bekend is dat hier relatief veel kinderen uit werden geadopteerd, van wie minimaal één ouder in Nederland is geboren en van wie geen van beide ouders in het geboorteland van het kind is geboren. Ook is gekeken naar de ingangsdatum van het juridische ouderschap, als deze bekend was, en of deze ongelijk was aan de geboortedatum van het kind. Uit deze lijst is de steekproef getrokken. Mensen hebben vervolgens zelf in de vragenlijst aangegeven of zij wel of niet geadopteerd zijn.