Het is de eerste studie die wereldwijde schattingen doet van de ontoereikende consumptie van vijftien micronutriënten die cruciaal zijn voor de menselijke gezondheid.

Chris Free, hoogleraar aan de University of California, Santa Barbara, spreekt van een grote stap vooruit. “Niet alleen omdat we voor het eerst de inname van micronutriënten in kaart brengen per geslacht en leeftijdsgroep in bijna elk land, maar ook omdat we deze methoden en resultaten gemakkelijk toegankelijk maken voor onderzoekers en praktijkmensen.”

Te weinig jodium

De onderzoekers gebruikten gegevens van de Global Dietary Database, de Wereldbank en systematische interviews in 31 landen om de voedingsbehoeften te vergelijken met de voedingsinname onder de bevolking van 185 landen.

Ze keken naar vijftien vitamines en mineralen: calcium, jodium, ijzer, riboflavine, foliumzuur, zink, magnesium, selenium, thiamine, niacine en de vitamines A, B6, B12, C en E.

Uit hun onderzoek blijkt dat de inname van bijna alle geëvalueerde micronutriënten aanzienlijk tekortschiet. Mensen consumeren vooral te weinig jodium (68 procent van de wereldbevolking), vitamine E (67%), calcium (66%) en ijzer (65%). Meer dan de helft heeft een dieet met onvoldoende riboflavine, foliumzuur en vitamine C en B6.

Er zijn verschillen tussen mannen en vrouwen binnen dezelfde landen en leeftijdsgroepen. Meer vrouwen zouden te weinig jodium, vitamine B12, ijzer en selenium binnenkrijgen in vergelijking met mannen. Omgekeerd ligt bij mannen vaker de inname van calcium, niacine, thiamine, zink, magnesium en vitamine A, C en B6 te laag.

Mannen en vrouwen in de leeftijdscategorie van 10 tot 30 jaar hebben de grootste kans op een lage calciuminname, vooral in Zuid- en Oost-Azië en Afrika ten zuiden van de Sahara.

Ondervoeding

“De resultaten zijn alarmerend”, zegt co-auteur Ty Beal, expert bij de Global Alliance for Improved Nutrition (GAIN). “De meeste mensen – zelfs meer dan vermoed, in alle regio’s en landen met alle inkomens – krijgen niet genoeg van verschillende essentiële micronutriënten binnen. Deze tekorten brengen de vooruitgang op het vlak van gezondheid in gevaar en beperken het menselijk potentieel op wereldwijde schaal.”

Te weinig mineralen en vitamines is een van de meest voorkomende vormen van ondervoeding in de wereld. En elk tekort heeft zijn eigen gevolgen voor de gezondheid: van problemen tijdens de zwangerschap tot blindheid en verhoogde vatbaarheid voor infectieziekten.

“De uitdaging waar we voor staan is immens, maar praktijkmensen en beleidsmakers hebben de mogelijkheid om de meest effectieve voedingsinterventies te identificeren en deze te richten op de bevolkingsgroepen die ze het meest nodig hebben”, concludeert Christopher Golden, hoogleraar voeding en planetaire gezondheid aan de Harvard Chan School.

De onderzoekers merken wel op dat een gebrek aan beschikbare gegevens, vooral over de individuele voedingsinname wereldwijd, hun bevindingen kan hebben beperkt.