Hoewel mangrovewouden en moerassen maar 5 procent van de landoppervlakte innemen, spelen ze een enorme rol in de opslag van CO2 uit de atmosfeer. Meer dan 90 procent van die koolstof wordt opgeslagen in de grond, eerder dan in de begroeiing.

De keerzijde is dat al die CO2 ook weer dreigt vrij te komen als de gebieden worden vernield of aangetast. De bescherming is dus essentieel. Als de veengebieden en mangroves in Zuidoost-Azië beschermd en hersteld zouden worden, zou dat naar schatting 770 megaton CO2-equivalent uit de atmosfeer houden – zowat het dubbele van de uitstoot van Maleisië.

“Ons onderzoek onderstreept de enorme klimaatvoordelen als die ecosystemen beschermd worden”, zegt klimatoloog Massimo Lupascu, hoofdauteur van de studie in Nature Communications. “Het is een praktische en effectieve natuurlijke klimaatoplossing voor de landen in de Associatie van Zuidoost-Aziatische Naties.”

Unieke ecosystemen

Zuidoost-Azië telt enkele van ’s werelds grootste gebieden met tropische moerassen en mangrovebossen. De bodem is verzadigd met water en bevat erg weinig zuurstof, zodat organisch materiaal trager afbreekt, en de gebieden fungeren als natuurlijke koolstofput.

“Moerasbodems hebben weinig waarde voor de traditionele landbouw, maar ze zijn ongeëvenaard in hun vermogen om koolstof op te slaan en te behouden”, legt hoogleraar Biochemie Pierre Taillardat uit.

“Mochten we koolstof net zo waarderen als andere cruciale grondstoffen – en we het zouden verhandelen op een markt voor koolstofkredieten – zou dat enorme kansen kunnen bieden voor behoud- en restauratieprojecten”, zegt hij. “Het geeft lokale gemeenschappen de mogelijkheid om klimaatprojecten op te zetten met een win-winscenario, waarmee ze een inkomen genereren en duurzame ecosystemen kunnen floreren.”