De beperkingen die zijn vastgelegd in het motu proprio ‘Traditionis custodes’ hebben geen toekomst. Schneider is ervan overtuigd dat de waarheid en de schoonheid van het gebed van de Moederkerk uiteindelijk zal zegevieren. Verschillende Priesters meldden hem dat volgens ‘Traditionis custodes’ nog meer mensen de Missen, volgens de oude ritus, bijwonen, aldus de hulpbisschop. De realiteit is volgens metingen en bezoekerstellingen in de westerse kerken juist het tegenovergestelde.

De Heilige Mis is de belangrijkste handeling in de Kerk. Met zijn offerdood aan het kruis heeft de Godmens Jezus Christus de mensheid verlost. Daarom is de H. Mis dé bron van genade in het leven van de Kerk, zo Schneider.

Als gevolg daarvan sprak Schneider over de liturgische hervorming na het Tweede Vaticaans Concilie. “De hervorming van de ritus uitgevoerd onder Monseigneur Bugnini was een echte revolutie”. En het is nog steeds een tragedie”, aldus Schneider letterlijk. Het pad naar de toekomst van de Kerk moet dus leiden tot een herstel van de ‘Mis van alle tijden’ als het aan Schneider ligt.

Nuances

In dit verband wijst hulpbisschop Schneider erop, dat de zogenaamde Tridentijnse Mis voor het Concilie van Trente dezelfde was als na het Concilie. Het Concilie veranderde de Mis niet, maar bracht slechts kleine nuances aan, benadrukt Schneider.

In 2000 jaar heeft de Kerk geen drastische of revolutionaire veranderingen gekend. Dat gebeurde pas in 1969, toen Paus Paulus VI de revolutionaire nieuwe Eucharistieviering introduceerde. “En dat is tegen de aard van de Kerk”, zegt Schneider.

Protestantse viering

Hij ziet in de liturgische hervorming na het Tweede Vaticaans Concilie een ommezwaai in de richting van de Protestantse viering van het Heilig Avondmaal, waarin de gezamenlijke maaltijd centraal staat. De maaltijd is een secundair aspect, zegt Schneider. Centraal in de Heilige Mis staat het offer van Christus aan het kruis. “Christus heeft ons niet met één maaltijd verlost”, zegt Schneider letterlijk.

De nieuwe Misritus kent veel punten waarop de celebrant kan improviseren en zichzelf kan presenteren. De nieuwe viering heeft dan ook de neiging om zichzelf te presenteren, de neiging om de mens centraal te stellen. Dat is levensgevaarlijk voor geloof, toewijding en gebed, zo waarschuwt de hulpbisschop.