Er zijn geen woorden om te beschrijven wat wij tien jaar geleden hebben meegemaakt. De Islamitische Staat probeerde ons uit te roeien, maar dat mislukte”, zegt bisschop Nizar Semaan, de Syrisch-katholieke aartsbisschop van Adiabene in Noord-Irak.
“De mensen hier zijn als olijfbomen. Je kunt ze snoeien en verbranden, maar na 10 of 20 jaar zullen ze nog steeds vrucht dragen. “Ze hebben alles geprobeerd, maar wij zijn er nog steeds en als kerk doen wij al het mogelijke om een sprankje hoop onder de mensen te brengen”, voegt hij eraan toe tijdens een persconferentie georganiseerd door de Pauselijke stichting Kerk in Nood.
“Hoewel het geweld in Irak is afgenomen, is er wel de huidige dreiging van een regionaal conflict tussen Israël, Hamas, Libanon en misschien zelfs Iran. Deze verdeeldheid blijft zich ook op politiek vlak manifesteren. “De spanning tussen sommige partijen is hoog, heel hoog”, zegt de aartsbisschop. “Je hebt het gevoel dat er elk moment iets kan gebeuren, dat je alert en goed voorbereid moet zijn.”
Huizen en levens herbouwen
Op het hoogtepunt van de crisis werd gevreesd dat als er niets werd gedaan, de hele christengemeenschap de Ninevevlakte en misschien zelfs het land zou verlaten. Sindsdien zijn de ontwikkelingen, dankzij de door Kerk in Nood gefinancierde wederopbouwprojecten, overwegend positief, zegt aartsbisschop Warda. “In 2014 hadden wij 13.200 gezinnen geregistreerd en 11.000 bleven. Van hen zijn er 9.000 teruggekeerd naar Nineve. Dit is iets om dankbaar voor te zijn.” Ongeveer de helft van de christenen in Qaraqosh – de grootste exclusief christelijke stad van Irak, waarvan de bevolking massaal vluchtte voordat IS deze bezette – is ook teruggekeerd. “Voor de IS-invasie waren er 50.000 mensen in Qaraqosh, en nu zijn dat er misschien wel 25.000”, volgens bisschop Semaan.
“Ieder weldenkend mens zou klagen over deze uitputtende levensstijl, maar deze bisschoppen niet. ‘Het geeft ons het gevoel dat wij leven. Onze telefoons staan nooit uit, wij moeten oproepen beantwoorden, wij moeten er op uitgaan, onze deuren voor iedereen openen. Iedereen kan bij ons terecht; Kom gewoon bij ons aankloppen. Dat is wat ‘kerk’ betekent. Onze mensen zijn zeer verenigd met de kerk en dat is goed”, aldus bisschop Semaan.
Basisbehoeften
Voor Kerk in Nood is het zien van de Iraakse kerk levend en wel, ondanks bedenkingen en angsten, een teken van goed werk. “Na de invasie van Islamitische Staat vluchtten christenen naar Koerdistan, waar zij tenminste veilig waren, hoewel het de meerderheid aan alles ontbrak. Kerk in Nood was de eerste internationale organisatie die hen te hulp kwam”, vertelt Regina Lynch, CEO van Kerk in Nood, die ook aanwezig was op de online conferentie. En eraan toevoegend: “In de daaropvolgende jaren hebben wij eerst geholpen in de basisbehoeften van de ontheemden te voorzien, daarna zorgden wij voor hun huisvesting en ten slotte voor de wederopbouw van hun huizen, zodat degenen die wilden terugkeren naar hun steden en dorpen dit konden doen na de terugtrekking van Islamitische Staat.
Sinds 1972 promoot Kerk in Nood projecten in samenwerking met plaatselijke kerken in Irak. In juli 2014 was Kerk in Nood de eerste organisatie die ter plaatse hielp en sindsdien heeft de Pauselijke stichting met ruim € 56 miljoen bijna 500 projecten ondersteund, waaronder humanitaire hulp, wederopbouwinitiatieven en het toekennen van studiebeurzen.
