Meerwaarde
De indieners van het wetsvoorstel zouden volgens de RvS duidelijker moeten maken wat de meerwaarde is van de beoogde strafbaarstelling. Er gelden al wetten die dwang en discriminatie strafbaar stellen. Daar zou ‘homogenezing’ ook onder kunnen vallen.
In februari 2022 presenteerden D66, VVD, PvdA, GroenLinks en SP de initiatiefwet om ‘homogenezing’ wettelijk te verbieden. Zij stelden voor om een maximale boete van 22.500 euro of een celstraf van een jaar in te voeren voor het aanbieden van ‘conversietherapie’.
D66-Kamerlid Van der Laan noemde het “te gek voor woorden” dat in ons land nog steeds “homogenezingen plaatsvinden om iemands identiteit te veranderen of te onderdrukken”. Partijen noemen de homo-genezingen schadelijk en onderdrukkend.
Maar de Raad van State ligt dwars en is kritisch. Een totaalverbod op het aanbieden van conversiehandelingen is in strijd met de grondrechten zoals de vrijheid van godsdienst, aldus de Raad in het advies. Er zijn ook mensen die zelf conversietherapie willen, schrijft de Raad. Daaraan wordt wel toegevoegd dat het lastig is om de vrijwilligheid te toetsen.
Toenmalig minister De Jonge van Volksgezondheid schreef in juni 2020 dat uit een onderzoek bleek dat er in Nederland zo’n vijftien therapeuten en organisaties zijn die proberen homoseksuelen te ‘genezen’. Hoe vaak het gebeurt, is niet te zeggen. Deze ‘genezers’ profileren zich niet als zodanig door reclame te maken of in het openbaar zichtbaar te zijn, bijvoorbeeld het internet.
Duidelijk is wel dat ‘homogenezingstherapiën’ veel psychische schade kunnen veroorzaken, met ernstige gevolgen, tot aan depressies en zelfdoding toe, concluderen medici en maatschappelijke hulporganisaties.
Pointer
Omroep KRO-NCRV besteedde aandacht aan het fenomeen, in het TV programma ‘Pointer’. De 31 jarige Ramon vertelt in de uitzending hoe hij als 15-jarige een dergelijke therapie onderging.
Zijn ouders waren lid van de charismatische Pinksterkerk waar Ramon als 15-jarige verschillende therapieën onderging om hem te ‘genezen’ van zijn homoseksualiteit. Ramon noemt deze charismatische Pinkstergemeenschap een vrij radicale gemeenschap waarin bijvoorbeeld ook aan gebedsgenezing en duiveluitdrijving wordt gedaan.
“Ik was 15 toen ik uit de kast kwam”, zegt de inmiddels 31-jarige Ramon in de uitzending. . “Het was geen verrassing voor ze. Mijn ouders wisten al snel dat ik op jongens viel. Alleen zij legden mij een keuze voor. Of ik moest mezelf en deze gevoelens accepteren, of ik moest het pad van God volgen, zodat hij mij kon genezen. Wat moest ik nu? Ik heb toen mijn Bijbel opengeslagen en daar stond in: als je ziek bent moet je naar de voorganger, hij kan dan kijken wat eraan gedaan kan worden”. En dat deed Ramon.
Ramon wordt door de jeugdleider naar een speciale plek gestuurd. “Het vond plaats op een eilandje, waar ik samen met andere mensen heen ging. Eén ervan had een seksverslaving, een ander had een drugsverslaving. Iedereen die hulpbehoevend is kon daar terecht. Daar werd er tegen mij gezegd dat het feit dat ik gedoopt was in theorie zou moeten betekenen dat ik niet meer zulke gevoelens zou moeten hebben. En als ik die gevoelens wel weer zou krijgen dan was dit simpelweg de duivel die mij tot zonde probeert te verleiden. Door dit gesprek geloofde ik echt dat er iets was veranderd. Ik wilde ook van mijn geaardheid af.”
“Als ik erop terugkijk dan heb ik een dubbel gevoel. In eerste instantie denk ik dat het heel fout is geweest wat de kerk heeft gedaan.
In de kerk wordt hij naar voren geroepen om te vertellen dat hij door de kracht van God is veranderd, dat hij van zijn homoseksuele gevoelens af is. “Maar dat was een heel dubbel gevoel”, zegt hij. “Enerzijds dacht ik: dat is helemaal niet zo, want ik heb die gevoelens nog. En aan de andere kant dacht ik: nee, het is de duivel in mij die mij op andere gedachten probeert te brengen.”
“Ik werd steeds ongelukkiger en was op een gegeven moment een zielig hoopje mens. Ik wilde mezelf kunnen zijn. Toen ben ik nog een keer naar de jeugdleider gegaan. Ik doe er alles aan om niet meer homo te zijn, maar het lukt mij niet”, zegt Ramon. Opnieuw biedt de jeugdleider hulp aan. Weer moet Ramon een weekend naar het eiland toe om te genezen. Daar vraagt een medewerker van de kerk wat er aan de hand is met hem. Ramon vertelt dat hij, ondanks eerdere pogingen van genezing, homoseksuele gevoelens heeft. En dat hij er ook alles aan heeft gedaan: gebeden, gevast, maar dat er niets is veranderd.
“Als ik erop terugkijk dan heb ik een dubbel gevoel. In eerste instantie denk ik dat het heel fout is geweest wat de charismatische Pinksterkerk heeft gedaan. Het heeft mij mentaal beschadigd. Dat zijn de feiten. Ik heb het ongelofelijk moeilijk gehad. Ik ben daar later ook voor in therapie geweest. Ik ben beschadigd door wat de kerk heeft geprobeerd. En ik was pas 15 jaar. Maar ik begrijp het enigszins ook. En dat vind ik lastig. Toen ik in dat wereldje zat en zo’n theorie aanhoorde, vond ik dat best aannemelijk. Ze hadden echt het beste met mij voor”, sluit Ramon af.
