-Managua- Het Nicaraguaanse regime heeft een drastische maatregel ingevoerd welke priesters verhindert ziekenhuizen binnen te gaan om het sacrament van de Ziekenzalving toe te dienen. Dit heeft gevolgen voor duizenden katholieken die geestelijke steun zoeken op hun meest kritieke momenten.
In een nieuwe beperkende maatregel tegen de godsdienstvrijheid heeft de Nicaraguaanse regering, onder leiding van president Daniel Ortega, katholieke priesters verboden ziekenhuizen te betreden om het sacrament van de Ziekenzalving toe te dienen. Dit sacrament, dat van cruciaal belang is voor katholieken die met een ernstige ziekte kampen of aan het einde van hun leven staan, is vrijwel onmogelijk geworden in de ziekenhuizen van Nicaragua.
Directe aanval op de kerk
Advocaat en schrijfster Martha Patricia Molina, die deze kwestie aan de orde stelde in haar rapport ‘Nicaragua: A Persecuted Church?’, hekelde de maatregel als een directe aanval op de kerk. Molina legde aan dagblad ‘La Prensa’ uit dat “het voor ons als katholieken gebruikelijk is om priesters op te roepen voor zalving als we met kritieke gezondheidsproblemen worden geconfronteerd.” Deze traditie wordt nu verboden.”
Het verbod geldt voor het hele land en treft talloze gelovigen die geen toegang meer hebben tot dit essentiële sacrament. Het is een van de zeven sacramenten van de katholieke kerk en in deze context heeft het verbod ervan grote beroering veroorzaakt onder de bevolking.
Verwoestend
De impact van deze maatregel is groot, omdat de Ziekenzalving niet alleen troost biedt in tijden van nood, maar ook wordt gezien als een geestelijke voorbereiding op de dood. In haar rapport noemt Molina dit verbod ‘verwoestend’, omdat het Nicaraguanen op hun meest kritieke momenten een essentiële spirituele hulpbron wordt ontnomen.
Ondanks de schijn van rust in het land blijft de vervolging van de katholieke kerk een ernstig probleem. De advocaat benadrukte het voortdurende toezicht op priesters door veiligheidstroepen, die persoonlijke informatie van geestelijken verzamelen, wat een klimaat van intimidatie en angst heeft veroorzaakt. “De politie houdt de priesters voortdurend in de gaten, onderwerpt hen rond de klok aan verhoren en verzamelt gedetailleerde persoonlijke informatie”, aldus Molina. Deze situatie heeft ertoe geleid dat veel priesters het land hebben verlaten, op zoek naar ballingschap als de enige optie om aan bedreigingen en repressie te ontsnappen.
Ballingschap
Een recent geval is dat van een priester uit het bisdom Siuna, die, na bedreigingen en een oproep om voor de autoriteiten te verschijnen, besloot Nicaragua te verlaten. Met hem zijn er nu 67 geestelijken die in ballingschap zijn gegaan om aan vervolging door de overheid te ontsnappen. Bovendien zijn 255 religieuze figuren gedwongen het land te verlaten, waaronder 98 nonnen en verschillende bisschoppen en seminaristen. Aan de lijst zijn 34 mensen toegevoegd die niet naar Nicaragua konden terugkeren en minstens negen die zijn uitgezet.
Door de uittocht van religieuzen voelen veel katholieken in Nicaragua zich onbeschermd en kwetsbaar. Hoewel de regering-Ortega de schijn van stabiliteit probeert te wekken, blijft de religieuze onderdrukking toenemen. Zoals Molina waarschuwde: “de onderdrukking blijft bestaan” en de katholieke kerk wordt steeds beperkter in haar vermogen om de gemeenschap te dienen. Gezien deze situatie begint de internationale gemeenschap haar bezorgdheid steeds meer te uiten over de toenemende schendingen van de godsdienstvrijheid in Nicaragua, en dringt zij aan op meer aandacht en actie tegen deze schendingen. De repressie treft niet alleen geestelijken, maar ook de gelovigen die beroofd zijn van een fundamenteel recht: toegang tot geestelijke zorg in tijden van ziekte en dood.
