-Bagdad- De Chaldeeuwse patriarch van Bagdad, Sako, waarschuwt voor de escalatie van het geweld in het Midden-Oosten en roept op tot internationale dialoog en bemiddeling. Hij bekritiseert de ‘timiditeit’ van de internationale gemeenschap en de mondiale wanorde, en wijst erop dat de oorlogseconomie en de verkoop van wapens conflicten verergeren. 

 “Wij zijn verantwoordelijk in het zoeken naar vrede en dialoog: de internationale gemeenschap en de landen van het Midden-Oosten zijn erbij betrokken. Maar als wij zelf niet weten hoe wij deze spiraal kunnen doorbreken, zullen anderen ons moeten helpen de weg te vinden om dat doelt te bereiken.

Deze waarschuwing komt van de patriarch van de Chaldeeën, kardinaal Louis Raphael Sako, in het licht van de spiraal van geweld in de regio. Van Gaza, met de oorlog van Israël tegen Hamas als reactie op de aanval van 7 oktober 2023, naar Libanon, met het ‘noordelijke front’ geopend door Israël om te proberen de ‘dreiging’ van Hezbollah weg te nemen; via andere regionale actoren zoals de Houthi-sjiieten in Jemen en Iran, die een grotere escalatie kunnen veroorzaken.

“De situatie is zorgwekkend”, waarschuwt hij. “Er wordt geen rekening gehouden met burgers, die degenen zijn die de hoogste prijs betalen. “De internationale respons is timide, er zijn oproepen en bemiddelingen, maar deze stagneren en komen niet echt van de grond.”

Oorlogseconomie

Tijdens een interview aan de zijlijn van het werk tijdens de synode in het Vaticaan schetste kardinaal Sako een meedogenloos beeld van de verantwoordelijkheid van internationale leiders. “Meer dan zwak, is de internationale gemeenschap en timide in haar bemiddeling; Hoewel het iets probeert te doen, mist het de eenheid van intenties die vandaag de dag nodig is om effectief te zijn. “Mijn overtuiging, is dat er niet langer een wereldorde bestaat zoals voorheen. Er zijn geen waarden of principes meer; Er heerst wanorde, waarbij de sterkste de zwakste aanvalt. Problemen en conflicten moeten echter worden opgelost door middel van dialoog, zachte diplomatie en ‘geweldloze afschrikking’.”

De internationale agenda wordt gedomineerd door de oorlogseconomie, waar “de wapenhandel de overhand tegenover beperkte hulpbronnen, een groeiende wereldbevolking en een steeds ernstiger wordende milieucrisis. “Klimaat, ecologie en toegang tot voedsel zijn factoren die dit oorlogsscenario verergeren.” Het Midden-Oosten is te lang een gebied geweest “zonder vrede: wij hebben internationale aandacht nodig, zorg voor dit deel van de wereld dat schreeuwt om stabiliteit.” Zelfs in het licht van tegengestelde belangen tussen het Westen en het Oosten is het noodzakelijk – zo waarschuwt de kardinaal – alle bronnen van geweld, oorlog en wapens uit te bannen.

Irak

Met betrekking tot Irak wees de patriarch op een cruciaal element dat op de achtergrond is gebleven: de sjiitische milities die banden hebben met Teheran, die niet rechtstreeks in het conflict hebben geïntervenieerd door Israël aan te vallen, in tegenstelling tot Hezbollah of de Houthi’s. “Tot nu toe heeft een houding van gezond verstand de overhand gehad bij deze groepen, die deze machtsoorlog niet willen aangaan”, legt hij uit. Wij hebben de tussenkomst van milities in verschillende hoedanigheden gezien, maar zij hebben een oorlog tussen staten vermeden, die verwoestende gevolgen zou hebben. Hamas “is een militie, zij vertegenwoordigt niet het gehele Palestijnse volk en heeft in het verleden zelfs op gespannen voet gestaan ​​met de Palestijnse Autoriteit.” Op zijn beurt is Israël “een staat met tanks, een leger en een luchtmacht die op de grond duidelijk niet in balans zijn.” “Er kan geen sprake zijn van gelijkheid van krachten tussen Israël en Hamas, het zijn twee te verschillende realiteiten. Daarom is bemiddeling de enige manier, waarbij de internationale gemeenschap de juiste druk kan uitoefenen, zodat een ‘staat’ ontstaat die in staat is te leven en een permanent conflict te boven komt.

Kardinaal Sako had een ontmoeting met premier Mohammed Shia al-Sudani, die verzekerde dat hij niet in een regionale oorlog wil worden meegesleurd. Irak probeert alle mogelijke bemiddelingsvormen. Op het niveau van de religieuze leiders lanceerde grootayatollah Ali al-Sistani een ongebruikelijke oproep om de agressie te beëindigen en humanitaire hulp naar de bevolking te sturen. Christenen, sjiitische en soennitische moslims en joden “moeten samen een profetische en krachtige oproep voor vrede en broederschap lanceren”, wenst de kardinaal. Paus Franciscus heeft dit vele malen gedaan, maar hij is een van de weinige stemmen van vrede tegen degenen die ‘religie voor hun eigen belangen proberen te gebruiken’.

Chaldeeuwse kerk

Sako uitte ook zijn bezorgdheid over de invloed van milities binnen de Chaldeeuwse Kerk, die interne verdeeldheid heeft veroorzaakt met het risico op breuken. Hij hekelt “invloeden, zelfs op materieel niveau met concrete hulp”, en wees vooral op de Babylonische Brigades, geleid door Rayan al-Kildani, die verdeeldheid aanwakkerden en probeerden de laatste Chaldeeuwse Synode te frustreren. Sommige kerkelijke gemeenschappen zijn gemanipuleerd en krijgen hulp van deze milities, wat volgens de kardinaal ‘een ernstige wond is: de kerk heeft geen geld nodig, maar geloof, en de geestelijkheid moet met totale toewijding dienen, zonder afhankelijk te zijn van politieke belangen’.

De patriarch betreurt het besluit van vijf bisschoppen om de bijeenkomst in Bagdad te boycotten, een gelegenheid waarbij ook zijn terugkeer naar de hoofdstad werd gevierd na maanden van zelfverbanning. “Sommige opstandige bisschoppen, vooral de jongere, zijn gemanipuleerd”, verklaart hij en stuurde een rapport naar het Vaticaan om mogelijke maatregelen te evalueren. De angst voor een schisma binnen de Chaldeeuwse Kerk is nog steeds aanwezig, waarbij dezelfde sjiitische milities actief zijn in Noord-Irak en Koerdistan, gemotiveerd door geld en macht. “Zij wilden dat de Chaldeeuwse synode zou mislukken om persoonlijk succes te hebben, maar het pakte heel goed uit: 17 van de 22 bisschoppen waren zeer eensgezind”, benadrukt kardinaal Sako. Hij besluit met het benadrukken van zijn belangrijkste zorg voor de toekomst: het voorbereiden van de basis voor zijn opvolger om een ​​kerk te leiden die verenigd is en trouw aan haar traditie.