Zij zijn “geen tweederangs Priesters”, aldus de Paus in zijn videoboodschap. “Zij zijn wel degelijk onderdeel van de Klerus en leven hun roeping in en met de familie”, aldus de Paus.
Diakens wijden hun tijd vooral “aan de dienst aan de armen, die het aangezicht van de lijdenden Christus uitdragen”, maant de Paus. De video toont grafische collages van een Diaken in zijn familie alsook op diverse plaatsen van zijn dagelijks werk, zoals gevangenissen, ziekenhuizen en het straatwerk. Franciscus roept op tot gebed, “opdat Diakens in trouw aan God en de armen een hoopvol teken mogen geven voor de hele Kerk”.
Het ambt van Diaken is een van de oudste in de Kerk. Het begrip Diaken is afgeleid van het Griekse woord ‘diakonos’ en betekent dienaar of helper. In de Moederkerk van de eerste eeuwen werkten Diakens in der armen- en ziekenzorg of als hulp van de Bisschop in de dagelijkse gang van zaken en tijdens de Missen.
Sinds de vijfde eeuw verloor het Diakonaat als zelfstandig ambt aan betekenis. In tegenstelling tot de Orthodoxe Kerk werd de Diakenwijding in de Katholieke Kerk een eerste stap op weg naar de Priesterwijding. Het Tweede Vaticaanse Concilie (1962-1965) liet het Diakonaat weer opleven. Sinds 1968 kunnen ook gehuwde mannen tot zogenaamd permanent Diaken gewijd worden; zij hebben dus niet de intentie Priester te willen worden.
Ook vrouwen waren in de vroege Kerk in diakonale taken actief, zoals in het geloofsonderricht, de hulp aan armen en het werken met vrouwen. In de afgelopen jaren ontstond weer een groeiende roep naar de wijding van vrouwen voor het Diakonaat. Paus Franciscus laat momenteel reeds voor de tweede keer door een commissie onderzoek doen naar de rol van vrouwelijke Diakens in de vroege Kerk.
Permanente Diakens mogen onder andere de doopviering doen, woord- en communievieringen leiden en preken, ook in de Mis. Zij mogen de Eucharistische Zegen geven alsook huwelijksvieringen en uitvaarten verzorgen. Zij mogen echter geen H. Mis leiden, consacreren of de biecht horen.
