Leestijd: 2 minuten

Paus Franciscus: “Laten wij onze mouwen opstropen en door de knieën gaan (wie kan dat!)”

 -Vaticaanstad/Rome- Paus Franciscus heeft in zijn hoedanigheid als Bisschop van Rome een lange brief geschreven aan de Priesters van zijn Diocese.

In het vier pagina’s tellende document – gepubliceerd door het Vaticaan – roept de Heilige Vader op tot een strijd tegen klerikalisme. Hij ondertekende de brief afgelopen zaterdag in Lissabon. Hij was daar bij gelegenheid van de Wereldjongerendag. De laatste keer dat Franciscus een brief schreef aan de Priesters van zijn Diocese was tijdens de Coronapandemie in 2020.

Klerikalisme

“Ik heb nu een beetje rust naast de zomeractiviteiten en na het werk van de afgelopen maanden”, schrijft de Paus aan het begin van de brief. Daarin bedankt hij eerst de ongeveer 3700 Priesters van zijn Bisdom, dat hij aan het begin van het jaar heeft hervormd. Daarna haalde hij – zoals zo vaak tijdens zijn Pontificaat – uit naar het klerikalisme, de secularisatie van het Priesterschap. “Vergeef mij als ik in herhaling val,” schrijft de Oaus. Als “oude man en vanuit het hart” wil ik mijn bezorgdheid uiten “wanneer wij terugvallen in de vormen van klerikalisme; wanneer wij, misschien zonder het te beseffen, mensen laten zien dat wij superieur zijn, bevoorrecht, ‘hoger’ en daarom afgescheiden van de rest van het Heilige volk van God”.

Tegengif

Met het zoeken naar persoonlijk gewin, het cultiveren van het eigen imago en het vergroten van het eigen succes, verliest men de Priesterlijke geest, de ijver voor dienstbaarheid, het verlangen naar de zorg voor de mensen. Het dagelijkse tegengif is “te kijken naar de gekruisigde Jezus, elke dag onze ogen te richten op hem die zich voor ons heeft leeggemaakt en vernederd, zelfs tot in de dood”.

Dienaren van Gods volk

De Priesterlijke geest, vervolgt de Paus, is “om ons tot dienaren van Gods volk te maken en niet tot meesters, om de voeten van onze broeders en zusters te wassen en hen niet onder onze voeten te vertrappen”. Dit geldt ook voor ongewijde medewerkers van de Katholieke Kerk, die ook een ‘klerikale geest’ zouden kunnen aannemen.

Franciscus roept op tot een persoonlijke en pastorale bekering: “Laten wij onze mouwen opstropen en door de knieën gaan (wie kan dat!): Laten wij bidden tot de Heilige Geest voor elkaar, laten wij Hem vragen ons te helpen, zowel in ons persoonlijk leven als in ons pastoraal handelen, om niet te vervallen in die religieuze schijn die vol is van veel dingen maar leeg van God, om geen functionarissen van het heilige te zijn maar gepassioneerde verkondigers van het Evangelie, geen ‘staatsgeestelijken’ maar herders van Gods volk.”