“Elke dag draag ik met pijn in mijn hart het lijden van de bevolkingen in Palestina en Israël, als gevolg van de aanhoudende vijandelijkheden. De duizenden doden, gewonden en ontheemden, de beelden van vernietiging veroorzaken pijn en dit heeft enorme gevolgen voor de kleintjes en de weerlozen, die hun toekomst in gevaar zien.”

De Paus vroeg zich af of zoveel geweld iets toevoegt en vroeg opnieuw om een ​​staakt-het-vuren:

“Ik vraag mij af: denk je echt dat op deze manier een betere wereld wordt gebouwd? Gelooft u werkelijk dat dit de manier is waarop vrede zal worden bereikt? Stop alsjeblieft! Laten wij allemaal zeggen: genoeg, alsjeblieft! Stop! Ik nodig de voortzetting uit van de onderhandelingen over een onmiddellijk staakt-het-vuren in Gaza en de ganse regio, opdat de gijzelaars onmiddellijk worden vrijgelaten en worden terugkeren naar hun dierbaren, die met spanning op hen wachten en zodat de burgerbevolking veilig toegang kan krijgen tot de juiste en veilige gebieden en dringende humanitaire hulp. En laten we alsjeblieft het gemartelde Oekraïne niet vergeten, waar elke dag zoveel mensen sterven. “Er is daar veel pijn.”

Ten slotte betreurde de Paus nogmaals, zoals bij andere gelegenheden, de stijging van de militaire uitgaven:

“Op 5 maart wordt de tweede Internationale Dag van de Bewustwording over Ontwapening en Non-proliferatie gevierd. Hoeveel middelen worden er niet verspild aan militaire uitgaven die, als gevolg van de huidige situatie, helaas blijven stijgen! Ik hoop oprecht dat de internationale gemeenschap begrijpt dat ontwapening bovenal een plicht is, en dat ontwapening een morele plicht is. Laten we dit door ons hoofd halen. “Het vereist de moed van alle leden van de grote familie van naties om van de balans van angst naar de balans van vertrouwen te gaan.”