Paus Franciscus legt uit wat het betekent om pelgrims van hoop te zijn
-Vaticaanstad- In zijn boodschap voor Roepingenzondag (21 april 2024) schrijft Paus Franciscus over roepingen en hoop. De aanleiding is het Jubeljaar, dat in 2025 plaatsvindt met als thema: pelgrims van hoop. De boodschap van de paus gaat over hoop en vrede. “Ieder van ons kan in het kleine, in zijn levensstaat met de hulp van de Heilige Geest een zaaier van hoop en vrede zijn”, aldus de Paus.
Roepingenzondag nodigt ons ieder jaar uit om stil te staan bij “de roeping die de Heer richt tot ieder van ons, als leden van zijn trouwe volk onderweg, om deel te nemen aan zijn plan van liefde”, zegt Paus Franciscus.
Roepstem
De Paus schrijft over het verlangen naar geluk dat wij in ons dragen. Luisteren naar de roepstem van de Heer is de zekerste manier om dat verlangen te voeden, geeft hij aan. Tot jongeren zegt de Paus: “Laat Jezus je naar zich toetrekken, richt je belangrijke vragen tot Hem door het evangelie te lezen, laat Hem je uitdagen door zijn aanwezigheid die in ons altijd een gezonde crisis uitlokt. […] Geef Hem ruimte en je zult de weg naar geluk vinden door Hem te volgen. En, als Hij het van je vraagt, door jezelf volledig aan Hem te geven.”
Paus Franciscus noemt de roeping tot het huwelijk, het religieuze leven en de roeping tot het gewijde ambt. Er zijn verschillende roepingen en die zijn deel van een groter geheel: het volk van God dat onderweg is in deze wereld, bezield door zijn Heilige Geest. De roepingen zijn daarin ingevoegd als levende stenen in het Lichaam van Christus. En daarom draagt de Wereldgebedsdag voor roepingen het stempel van de synodaliteit, aldus de Paus: “Wij zijn geroepen om naar elkaar te luisteren en samen op weg te zijn om deze te ontdekken en om te onderscheiden waartoe de Geest ons roept voor het welzijn van allen.”
2025
“Op dit moment leidt onze gemeenschappelijke weg ons naar het jubileumjaar 2025”, vervolgt hij. En hij legt uit wat het betekent om pelgrims van hoop te zijn: “We gaan op reis om de liefde van God te ontdekken en tegelijkertijd onszelf te ontdekken door een innerlijke reis, gevoed door onze relaties met anderen. We zijn dus pelgrims omdat we geroepen zijn: geroepen om te houden van God en van elkaar. […] Wij zijn pelgrims van hoop omdat we streven naar een betere toekomst, toegewijd bij elke stap om die tot stand te brengen.”
[su_quote]Het is dus voor ons christenen van doorslaggevend belang een blik vol hoop te ontwikkelen, en met vrucht te werken als antwoord op de roeping die we hebben ontvangen.[/su_quote]
Onze wereld wordt gekenmerkt door grote uitdagingen. De Paus noemt oorlogen, armoede, vluchtelingenstromen en de dreiging van een onomkeerbare aantasting van de aarde. Daarnaast zijn er nog de vele moeilijkheden van elke dag en het risico om te vervallen in berusting of defaitisme. Paus Franciscus: “In onze tijd is het dus voor ons christenen van doorslaggevend belang een blik vol hoop te ontwikkelen, en met vrucht te werken als antwoord op de roeping die we hebben ontvangen, in dienst van Gods koninkrijk van liefde, gerechtigheid en vrede.”
“Deze hoop – zo verzekert ons de heilige Paulus – ‘wordt niet teleurgesteld’ (Romeinen 5, 5), want ze komt voort uit de belofte van de Heer dat Hij altijd met ons blijft en ons betrekt bij het werk van verlossing dat Hij wil verrichten in het hart van iedere persoon en in het ‘hart’ van de hele schepping. Die hoop vindt haar stuwende kracht in de verrijzenis van Christus […]. De apostel Paulus zegt ook nog dat ‘wij in de hoop zijn gered’ (Romeinen 8, 24). De met Pasen verwezenlijkte verlossing geeft hoop, een zekere, betrouwbare hoop, waarmee wij de uitdagingen van het heden het hoofd kunnen bieden”, aldus paus Franciscus.
“Pelgrims van hoop en bouwers van vrede zijn, betekent dus dat wij ons leven baseren op de rots van de verrijzenis van Christus, wetend dat iedere inzet van ons in de roeping die wij hebben omarmd en die wij voortzetten, niet tevergeefs zal zijn. Mislukkingen en obstakels kunnen zich onderweg voordoen, maar het zaad van goedheid dat we zaaien groeit rustig en niets kan ons scheiden van het einddoel: onze ontmoeting met Christus en de vreugde van een eeuwig leven in broederlijke liefde. Deze ultieme roeping is er een waarop we dagelijks moeten anticiperen.”