-Oslo- Wijlen Koningin Wilhelmina stond bekend om haar afkeer jegens Katholieken. Haar haat tegen de Roomschen was zó groot dat zij jaarlijks vakantie vierde in Noorwegen. Toen haar gevraagd werd: waarom Noorwegen?, was het antwoord: “Omdat je daar geen Katholieken tegenkomt”. Na de Tweede Wereldoorlog werd Wilhelmina’s houding overigens milder jegens Katholieken, toen zij ervoer dat vele Roomschen actief waren in het verzet.
Maar zoals mensen kunnen veranderen, doen omstandigheden dat ook. Het deel van Europa waar religie nauwelijks een rol speelt en de Lutherse Kerk de staatsreligie is, maakt veranderingen door. De Scandinavische landen (Denemarken, Zweden, Noorwegen en Finland) worden vaak geassocieerd met sociaal liberalisme en toenemende secularisatie.
Enquêtes tonen aan dat religie geen rol speelt in het leven van de doorsnee burger in Scandinavië.
Reformatie
Met de Reformatie in de 16e eeuw verloor de Rooms-Katholieke Kerk haar voorheen sterke aanwezigheid in deze landen. Maar er zijn tekenen van hoop. In de Scandinavische landen groeit het aantal Katholieken met ongeveer 2 procent per jaar.
Katholieken maken respectievelijk: Noorwegen 3,5 procent, Zweden1,2 procent, Denemarken 0,8 procent en Finland 0,3 procent van de bevolking uit. Waar momenteel de Katholieke Kerk groeit, hebben veel Scandinaviërs de afgelopen decennia hun Lutherse staatskerken verlaten.
Seminaristen
Een ander lichtpunt voor de Katholieke Kerk in Scandinavië zijn de seminaristen. Zes van de 20 studenten aan het ‘Venerable English College’ in Rome komen uit deze Noord-Europese landen. Het seminarie werd in 1579 opgericht om Rooms-Katholieke Priesters op te leiden voor de missie in Engeland en Wales. In Scandinavië zijn er momenteel geen Rooms-Katholieke seminaries en ook geen mogelijkheden om Katholieke theologie te studeren.
