Leestijd: 3 minuten

Na het overlijden van wijlen Paus Benedictus XVI verscheen het boek van de oud-Pauselijke rechterhand Gänswein, waarin deze nogal wat kritiek uitte op Paus Franciscus. Dat boek veroorzaakte opschudding, maar is nog mild bij het boek dat deze week gaat verschijnen. Onder de boektitel ‘In buona fede’ ‘spuwt’ Kardinaal Müller zijn gal over de Argentijnse Pontifex en zijn adviseurs.

Het interviewboek getiteld ‘In buona fede’ ‘Te goeder trouw’) verschijnt volgende week. Het is geschreven door Franca Giansoldati, de Vaticaan-expert voor het Romeinse dagblad ‘Il Messaggero’. Italiaanse dagbladen publiceerden gisteren de eerste fragmenten in hun zaterdageditie.

‘Persoonlijke vrienden gespaard’

De Duitse Kardinaal Gerhard Ludwig Müller bekritiseert Paus Franciscus op verschillende punten scherp. In het interviewboek dat deze week in de boekwinkels ligt, beschuldigt Müller de Paus dat hij de juridische regels meerdere keren heeft geschonden. Franciscus heeft persoonlijke vrienden gespaard wanneer het ging om vervolging in misbruikzaken. Bovendien zou het meermaals zijn voorgevallen dat hij beschuldigde of veroordeelde Priesters vergeving schonk – en in functie liet- als een bevriende geestelijke hem daarom vroeg. Omgekeerd ontsloeg hij anderen, zoals Kardinaal Angelo Becciu, zonder enige vorm van onderzoek of proces, aldus Müller.

‘Inner circle’

Naast kritiek op Paus Franciscus heeft Müller ook forse kritiek op de ‘inner circle’ , ofwel de adviseurs van de Paus. Hoewel deze, in de ogen van Müller, onvoldoende theologisch gevormd zijn, hebben zij veel invloed op belangrijke personele kwesties en zijn zij ook (mede)verantwoordelijk voor het kerkbeleid en theologische fundamentele beslissingen. Naast het officiële adviesorgaan – de Curie- is er zodoende een parallel adviesorgaan ontstaan.

Onbuigzaam

Over zijn eigen pensionering in 2017 zegt Müller dat de Latijns-Amerikaanse vrienden van Paus Franciscus hem onterecht in een negatief daglicht hebben gesteld. Op de achtergrond speelden de vooroordelen van sommige Latijns-Amerikaanse Bisschoppen, die een meer pastorale lijn vertegenwoordigen en een hekel hebben aan de Europese theologie, een rol. Müller werd ervan beschuldigd onbuigzaam te zijn in dogmatische kwesties: “Zij zagen mij als een koppige Duitse professor die zelfs de Paus de les wilde lezen. Maar dat was allemaal verzonnen. Ik verdedig alleen de bestaande regels.”

De Duitse Kardinaal, die overigens in zijn thuisland weinig geliefd is, uit zware kritiek op Paus Franciscus wanneer het gaat om de beperkingen ten aanzien van het vieren van de ‘Oude Mis’, de hervorming van de Curie, de Synode en het geheim accoord tussen het Vaticaan en de communistische regering in China.

Decentralisatie

Müller beschuldigt de Paus er ook van decentralisatie te propageren, maar concentreert de macht om beslissingen te nemen in feite vaak alleen op zichzelf. Müller roept de Kardinalen op om “de Paus collegiaal te bekritiseren” ten behoeve van de eenheid van de Kerk. Er zijn dingen om over te klagen. Meningsverschillen bij de naam noemen, klare taal, is de enige manier om de situatie te verbeteren. Het gaat niet om de strijd tussen progressieve en behoudende vleugels in de Kerk, maar om “moed te vatten” en op een “broederlijke manier” een gemeenschappelijke oplossing te vinden.