De katholieke kerk viert vandaag het feest van Sint-Blasius, een bisschop en martelaar uit de derde eeuw, met een speciale traditie: de zegening van de kelen. Dit ritueel herdenkt het genezingswonder dat de heilige verrichtte bij een ziek kind.
Als katholieken zijn er veel gebruiken die anderen misschien ongebruikelijk vinden, maar die volkomen natuurlijk zijn en deel uitmaken van de traditie van de kerk. Voorbeelden hiervan zijn de verering van relikwieën, het bidden van de rozenkrans, processies met heiligenbeelden en de voorspraak van heiligen op verschillende vlakken van het leven. Binnen deze devoties wordt op 3 februari het feest van Sint-Blasius gevierd met een speciale traditie: de zegening van de kelen.
Sint Blasius was een Armeense bisschop uit de 3e eeuw. Hij stond bekend om zijn diepe geloof, zijn liefde voor God en zijn volk en om het feit dat hij al tijdens zijn leven wonderen verrichtte. Zijn christelijke getuigenis maakte hem het doelwit van de Romeinse vervolging in Cappadocië, waar hij woonde. Nadat er bevel was gegeven om hem te arresteren, zocht Sint-Blasius zijn toevlucht in de woestijn. Daar zette hij zijn missie voort, ondanks de moeilijke omstandigheden.
Visgraat
Blasius wordt vereerd vanwege zijn wonderbaarlijke genezende krachten, vooral bij keelklachten. Volgens de traditie werd een kind dat leed aan een visgraat die in zijn keel vastzat, als laatste redmiddel naar St. Blasius gebracht. Het kind lag op het randje van de dood en had geen hoop op herstel. Toch ontving het kind het gebed en de zegen van de heilige en werd op wonderbaarlijke wijze genezen.
Dit feit bevestigde de positie van Sint Blasius als beschermheilige voor mensen die leden aan keelziekten of -verwondingen. Ter herdenking van dit wonder viert de katholieke kerk haar feestdag met de zegening van de kelen, een traditie die in veel parochies over de hele wereld in stand wordt gehouden.
In verschillende landen zijn er verschillen in de manier waarop deze zegen wordt verleend. Normaal gesproken volgt een priester of diaken het vastgestelde ritueel en bidt hij voor degenen die erom vragen. In sommige gevallen wordt de zegen, vanwege de tijd, aan de hele parochie gegeven, terwijl deze bij andere gelegenheden individueel wordt gegeven. Tijdens de ritus kruist de priester twee kaarsen, vastgebonden met een rood lint, en plaatst ze om de nek van de gelovigen, terwijl hij het volgende gebed uitspreekt:
“Moge God u, op voorspraak van de heilige Blasius, bisschop en martelaar, bevrijden van alle keelziekten en andere kwalen. In de naam van de Vader, en van de Zoon, en van de Heilige Geest.”
Hoewel deze zegen minder bekend is vergeleken met andere devoties, blijft het een herinnering aan de kracht van Gods liefde en de werking daarvan in het leven van de gelovigen.
Mensen die aan keel- of nekklachten lijden, kunnen vandaag, op 3 februari naar hun parochie komen om de zegen van Sint-Blasius te ontvangen.
