-Oeteldonk- Steeds meer tradities verdwijnen, vaak niet zonder slag of stoot en vaak zonder dat er een aanleiding voor is, maar omdat Randstadpolitici dat zo graag zien verdwijnen. Dat is jammer.
Nu lijkt ook het carnaval, een toch Katholiek feest -pur sang- uit ons land te verdwijnen. De reden: de jeugd laat het afweten en de steeds strengere regelgeving !
In de maanden voor de carnavalsperiode hebben carnavalsverenigingen grote moeite met het vinden van een bouwplaats om te bouwen aan een carnavalswagen. Ook na de carnavalsperiode hebben de verenigingen grote problemen met het stallen van hun carnavalswagens en bouwmateriaal, laat staan in een afgesloten ruimte, beschut tegen de weersomstandigheden die schade kunnen toebrengen aan de carnavalswagens.
Men bouwt in oude kassen, schuurtjes en bijvoorbeeld garages die niet geïsoleerd zijn en/of niet over stroom beschikken. Er is een grote afhankelijkheid van bedrijven en landbouwers die belangenloos hun loodsen of andere bedrijfsgebouwen beschikbaar stellen. Echter ook dit kent verzekeringstechnisch zijn grenzen. De leden van de carnavalsverenigingen die komen bouwen zijn niet verzekerd en lassen wordt vaak niet toegestaan vanwege het brandgevaar.
Dit alles heeft tot gevolg dat zowel de jongste als ervaren carnavalsgroepen de optochten in de vele dorpen in het ganse land, maar met name in Brabant en Limburg niet meer kunnen aanvullen met hun kleine en grote praalwagens, nog los van de hierdoor vervagende sociale cohesie binnen en tussen de groepen die het bouwen aan wagens met zich meebrengt.
Dit probleem heerste ook in Noord-Brabant. Zo heeft de gemeente Cranendonck, nadat veel carnavalsverenigingen het bovenstaande probleem hadden aangekaart, een budget van 5 ton beschikbaar gesteld voor de bouw van een grote gemeentelijke loods waarin carnavalsgroepen gezamenlijk konden bouwen aan hun wagens.
In de provincie Groningen heeft jaarlijks de grootste optocht plaats in Ter-Apel. Ook daar is door het verdwijnen van steeds meer, vaak Katholieke, boerenbedrijven geen schuurruimte, tractoren of wagens meer beschikbaar.
Maar een bijkomend groeiend probleem is de jeugd, die blijft weg. Voor de jongelingen heeft carnaval afgedaan. Sommige carnavalsverenigingen, zoals in Ter Apel proberen met twee feestlocaties toch nog een groot publiek te trekken. In de ene feesttent de ouderen met bier en echte carnavalsmuziek – inhaken en meedeinen- en in de tweede feesttent de jongelingen met – XTC en house muziek-.
Maar voor de onder 35-jarigen is de animo om mee te helpen bij de voorpret, zoals het bouwen van wagens of anderszins meedoen in een optocht ook iets uit grootmoeders tijd en zo verdwijnt een hele oude traditie langzaam maar zeker uit het straatbeeld. Ook de 6-daagse werkweek die velen inmiddels weer hebben, draagt niet bij aan het steken van vrije uren in het carnaval. De link die het carnaval heeft met vasten en het Paasfeest is bij de meeste jongeren inmiddels onbekend.
Jammer een mooie traditie met veel saamhorigheid valt weg.
Foto: Couleur PB
