-Rome- Paus Franciscus bracht een verrassingsbezoek aan de parochie van Sint-Juan-Maria Vianney in de wijk Borghesiana in Rome, waar hij ongeveer een uur sprak met kinderen die zich voorbereiden op de eerste H. Communie. Hij sprak over het belang van bidden en altijd God danken, zelfs “in de donkere momenten.”
Discretie
Hoewel de Zwitserse Garde de schoolleiding en de parochiepastoor om discretie had gevraagd, stond toch een kleine groep journalisten voor de deuren van het parochiecentrum van San Juan María Vianney, gelegen in de oostelijke buitenwijken van Rome. Ze waren er niet alleen, want de komst van een Paus blijft nooit lang geheim. Een volksoploop ontstond. Inwoners die met smartphones in de hand uit huizen, bars en bedrijven waren gerend, verzamelden zich bij de ongeveer 200 kinderen die voor een speciale catechismusles waren verzameld.
Er klonk een explosie van vreugde en opwinding toen Paus Franciscus rond 16.00 uur vanuit een witte Fiat 500 L, met Vaticaans kenteken, het plein voor het parochiecentrum opreed.
High five
De pastoor, pater Marco Gandolfo, en monseigneur Rino Fisichella, van de dicasterie voor evangelisering, stonden klaar om de Paus te begroeten. De kleintjes klommen bijna over elkaar heen en kwamen opgewonden naar voren om de Paus de hand te schudden.
De interactie was losjes en oprecht en was vanaf het eerste moment merkbaar, vooral toen Franciscus probeerde een high five te geven of zijn hand op hun voorhoofd te leggen. Aan het eind maakte hij een bijzonder moment mee met kleine Alice, die vanuit haar rolstoel op de eerste rij een streling over haar hoofd kreeg.
“Ik zal geen toespraak houden omdat ik te laat ben, maar ik zal al uw vragen beantwoorden”, excuseerde de bisschop van Rome zich. Hij deed dat bijna een uur lang waarbij hij het belang benadrukte van het uiten van woorden als: ‘bedankt’, ‘neem me niet kwalijk’, ‘sorry’, sleutelwoorden voor ieder mens. Hij moedigde de meest verlegen mensen aan om te spreken, ook als het om lastige zaken gaat.
Dankbaar zijn
Franciscus herhaalde het belang van dankbaar zijn: “Het is essentieel om altijd dankbaar te zijn. Is het juist om een huis binnen te gaan zonder hallo te zeggen?” De woorden “dank u”, “pardon” en “het spijt me” zijn voor de Heilige Vader essentieel voor een goed samenleven.
Gebed
De Paus wees de kinderen ook op het gebed als een belangrijke pijler, zelfs in de “donkere momenten” van het leven. Alice, zichtbaar aangedaan, vroeg: ‘Hoe kan ik de Heer danken als ik ziek ben?’ Waarop de Paus antwoordde: “Zelfs op de moeilijkste momenten moeten wij God danken dat Hij ons de kracht heeft gegeven om tegenslagen het hoofd te bieden.”
De bijeenkomst werd afgesloten met gebed en het uitdelen van rozenkransen en chocolade-eieren onder de kinderen. Uiteindelijk nam de Paus afscheid, maar niet voordat hij een laatste stop maakte om de kinderen te zegenen en de uitbundige groeten van de ouders en parochianen te ontvangen, waarmee een leerzame middag werd afgesloten. Daarna wurmde de Paus zich in zijn kleine Fiat en ging huiswaarts.
